 |
| Kaart Griend: US Army |
Het eiland maakt deel uit van de Grienderwaard, een deel van de Waddenzee, en hoort bij de gemeente Terschelling en daarmee de provincie Friesland. In de Middeleeuwen was het eiland groter en bewoond.
Griend heeft een oppervlakte van 100 hectare en bestaat uit een strandwal, slikken en een begroeide kwelder. Het eiland is bij hoog water een vluchtplaats voor tienduizenden vogels.
Het Waddeneiland is nu nog alleen van april tot juli bewoond wanneer twee vogelwachters er verblijven.
Griend was tot in de 13de eeuw permanent bewoond en er lag een stadje dat beroemd was om de aanwezigheid van een kloosterschool.
Bij de St.-Luciavloed van 1287 ging het eiland vrijwel geheel verloren. Slechts een deel bleef bewoond en leverde in de 16de eeuw nog de beroemde Grindse kaas.
Na de afsluiting van de Zuiderzee in 1932 door de Afsluitdijk steeg de vloedstroom. daarom werd het eiland sinds 1958 verschillende keren verstevigd.
Doordat Griend niet door dijken wordt beschermd “wandelt” het langzaam richting het oosten. Om het eiland te redden zijn er langs de zuidrand enkele strekdammen aangelegd.
Rond 1988 werd Griend verstevigd door de aanleg van een lage zanddijk langs de noordkant. Sindsdien is de afkalving van het eiland omgezet in aangroei.
Vogelgebied
Het eiland is een uniek vogelreservaat. Tijdens de voorjaarstrek doen tal van bijzondere vogelsoosten het eiland aan, zoals de zilverplevier, rosse grutto en kanoetstrandloper.
Duizenden vogels brengen op Griend ook hun kuikens groot omdat er geen dreiging is van vossen en andere vleesetende zoogdieren.
Het eiland biedt onderdak aan de grootste kolonie grote sterns van West-Europa.
Zeehonden
Griend trekt ook grijze zeehonden, die het eiland uitkiezen als kraamkamer voor hun jongen.
Om het eiland zo veel mogelijk met rust te laten is het niet vrij toegankelijk voor het publiek
